Φορείς του στοιχείου είναι οι κάτοικοι της Αγιάσου, ορεινού χωριού του Νομού Λέσβου, που απασχολούνται ως αγροτοκτηνοτρόφοι, εργάτες, μικροεπαγγελματίες, υπάλληλοι κλπ. Το Αγιασώτικο Καρναβάλι το έφτιαχναν πάντα οι απλοί άνθρωποι του λαού, οι ξωμάχοι της καθημερινής δουλειάς και του μόχθου, κατά κανόνα αγράμματοι λαϊκοί ποιητές, αλλά θυμόσοφοι, που είχαν το σπιρτόζικο πνεύμα ή το καλλιτεχνικό τάλαντο. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και επειδή στα καρναβαλικά δρώμενα καθιερώθηκαν τα άρματα (σταθερά ή αυτοκινούμενα σκηνικά), καθοριστική ήταν η συμμετοχή ντόπιων μαστόρων και μικροβιοτεχνών (μαραγκών, σιδηρουργών, οικοδόμων, λαϊκών καλλιτεχνών όπως κεραμιστών ή ξυλογλυπτών κ.ά.) που ήταν απαραίτητοι στην κατασκευή τους. Η ευρεία λαϊκή συμμετοχή στις εκδηλώσεις ήταν καθοριστικός παράγοντας για την επιβίωσή του. Η παρουσία ανθρώπων της διανόησης στο καρναβάλι μας αποτελεί εξαίρεση. Η προσφορά τους εντοπίζεται στο περιστασιακό γράψιμο σατιρών και στην πραγματοποίηση εκδηλώσεων και εκδόσεων ερευνητικού περιεχομένου.
Φορέας του στοιχείου είναι και η τοπική νεολαία που αποκτά εμπειρίες ήδη από την πρώιμη ηλικία, μυούμενη κυρίως μέσα στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον (υπάρχουν οικογένειες οι εκπρόσωποι των οποίων μετέχουν σ’ αυτό για τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις συνεχείς γενεές), αλλά και μέσω του θεσμού του μαθητικού καρναβαλιού που παραδοσιακά λαμβάνει χώρα στα τοπικά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Γυμνάσιο και Λύκειο).